حملات DDOS کابوس کسب و کارها و راهکار مقابله با آن
حملات DDoS در یک لحظه سیستم آنلاین سازمان شما را مختل میکند؛ ژرف نگر، علل، نحوه وقوع و راهکارهای مقابله را بهطور جامع بررسی میکند.

حملات DDoS میتواند در یک لحظه، تمام تلاشهای شما را برای ساخت یک کسبوکار آنلاین خوب خراب کند. در یک روز، بدون هیچ هشدار قبلی، وبسایت شما از دسترس خارج میشود. مشتریان نمیتوانند وارد شوند، تراکنشهای مالی متوقف میشود و حتی ایمیلهای سازمانیتان هم از کار میافتد. شما در تلاشید مشکل را پیدا کنید، اما سرورهایتان با حجم بالایی از درخواستهای غیرعادی مواجه شدهاند. در اینجا شما با حمله DDoS مواجه شدهاید.
اما چطور این حملات رخ میدهند؟ چرا کسبوکارهای بزرگ و کوچک هدف حملات DDoS قرار میگیرند؟ و مهمتر از همه، چطور میتوان از آن جلوگیری کرد؟ در این مقاله، قرار است به تک تک سوالات شما پاسخ دهیم. پس با امید ژرفنگر همراه باشید.
بهصورت کلی DDoS چیست؟
در حملات DDoS، یک مهاجم از هزاران یا حتی میلیونها سیستم آلوده در سراسر جهان برای ارسال حجم زیادی از درخواستها به سمت سرور شما استفاده میکند. این سیستمها که معمولاً تحت کنترل یک باتنت قرار دارند، به شکل همزمان و هماهنگ عمل میکنند تا منابع سرور را اشغال کنند و باعث قطعی سرویس برای کاربران واقعی شوند.
هدف اصلی این نوع حمله، ایجاد اختلال، از کار انداختن سرویس، و در برخی موارد، آسیب مالی یا reputational به سازمان شماست. بعضی مهاجمان این حملات را برای اخاذی انجام میدهند، برخی برای رقابت ناسالم در بازار، و برخی دیگر فقط برای آسیب زدن به یک هدف خاص دست به این کار میزنند.
نحوه رخداد DDoS چگونه است؟
حملات DDoS ناگهانی اتفاق نمیافتند. این هجوم معمولاً چندین مرحله دارد و مهاجم بهدقت برنامهریزی میکند تا حداکثر آسیب را به سیستم شما وارد کند. بیایید باهم ببینیم که این فرآیند چطور اتفاق میافتد.
انتخاب هدف و برنامهریزی حمله
اولین قدم حملات DDoS این است که مهاجم یک هدف را مشخص کند. هر سرور یا وبسایتی نقاط ضعف خاص خود را دارد. مثلاً ممکن است پهنای باند محدودی داشته باشد، پردازندهاش ضعیف باشد یا فایروالش نتواند ترافیک زیاد را مدیریت کند. مهاجم این موارد را بررسی میکند تا ببیند چطور میتواند بیشترین آسیب را به سیستم شما وارد کند.
آمادهسازی ابزارهای حمله
بعد از مشخص شدن روش حمله، نوبت به تأمین منابع لازم میرسد. باتنتها شبکههایی از دستگاههای آلوده هستند که بدون اطلاع شما، تحت کنترل مهاجم قرار دارند. این دستگاهها میتوانند شامل کامپیوترهای شخصی، سرورها، دوربینهای مداربسته و حتی دستگاههای IoT (مثل یخچالهای هوشمند و روترها) باشند.
مهاجم یا خودش یک باتنت ایجاد میکند، یا از دارکوب اجاره میکند. همچنین هر کسی میتواند با پرداخت یک مبلغ مشخص، حمله بزرگی روی یک وبسایت خاص اجرا کند، بدون اینکه خودش دانش فنی زیادی داشته باشد.
شروع حمله و ارسال ترافیک مخرب
حالا که همهچیز آماده است، مهاجم حمله به شما را آغاز میکند. در این لحظه، هزاران یا حتی میلیونها دستگاه آلوده شروع به ارسال درخواستهای جعلی به سمت سرور شما میکنند. این درخواستها میتوانند از نوع HTTP، UDP، TCP یا ICMP باشند. اگر تعداد این درخواستها خیلی زیاد شود، سرورتان دیگر نمیتواند پاسخ دهد و به اصطلاح داون میشود.
گاهی مهاجمان از تکنیکهای خاصی استفاده میکنند تا تأثیر حملات DDoS را چند برابر کنند. مثلاً در حملات تقویتی (Amplification Attacks)، مهاجم از سرورهای باز DNS یا NTP استفاده میکند تا ترافیک مخرب را تقویت کند. یعنی با ارسال یک درخواست کوچک، یک پاسخ خیلی بزرگتر دریافت میکند و آن را به سمت سرور قربانی هدایت میکند.
تأثیر حمله بر سرور هدف
حالا که حمله شروع شده، احتمالاً متوجه میشوید که مصرف پردازنده و پهنای باند سرور بهشدت افزایش پیدا کرده است. کاربران واقعی دیگر نمیتوانند به وبسایتتان دسترسی داشته باشند و ممکن است سرویسهای مهمتان از کار بیفتند.
در این مرحله، تیم امنیتی وارد عمل میشود و سعی میکند ترافیک مخرب را شناسایی و مسدود کند. اما کار به این سادگی نیست. چون خیلی از حملات DDoS طوری طراحی میشوند که شبیه به ترافیک عادی باشند. اگر حملهای هوشمندانه طراحی شده باشد، ممکن است حتی فایروالها و سیستمهای تشخیص نفوذ (IDS/IPS) هم نتوانند ترافیک مخرب را از ترافیک واقعی تشخیص دهند.
پایان حمله و بررسی خسارات
حملات DDoS میتوانند چند دقیقه تا چند روز ادامه داشته باشند. بعد از پایان حمله، شما باید لاگهای سرور را بررسی کنید، نقاط ضعف را پیدا کنید و اقدامات امنیتی جدیدی انجام دهید. شاید متوجه شوید که حمله از یک الگوی خاص پیروی کرده و بتوانید در آینده از ابزارهای ضد DDoS مناسبتری استفاده کنید. چون حتی اگر یک حمله را دفع کنید، مهاجمان همیشه در حال پیدا کردن روشهای جدیدتری برای حمله به شما هستند.
انواع حمله DDoS
همه حملات DDoS شبیه هم نیستند. این حملات به سه دسته کلی تقسیم میشوند که هرکدام اهداف و روشهای خاص خود را دارند. در ادامه این سه نوع حمله را با جزئیات بررسی میکنیم.
حملات حجممحور (Volumetric Attacks)
در این نوع حملات DDoS، مهاجم از هزاران یا حتی میلیونها دستگاه آلوده (باتنت) برای تولید ترافیک بیفایده استفاده میکند. این ترافیک میتواند شامل درخواستهای جعلیDNS، سیل پکتهایUDP، یا حملات ICMP مثل Ping Flood باشد. پهنای باند یک سرور هرچقدر هم زیاد باشد، باز هم محدودیت دارد. اگر مقدار زیادی داده به سمت آن ارسال شود، ظرفیت شبکه پر شده و عملاً ارتباط کاربران واقعی با سرور شما قطع میشود.
یکی از تکنیکهای رایج در این حملات، حملات تقویتی (Amplification Attacks) است که قبلتر به آن اشاره کردیم.
حملات لایه پروتکل (Protocol Attacks)
یکی از معروفترین حملات DDoS، حمله SYN Flood است. در این فرآیند، ابتدا کاربر یک پیام SYN میفرستد، سرور با یک SYN-ACK پاسخ میدهد و سپس کاربر با ارسال ACK ارتباط را تکمیل میکند. اما در حمله SYN Flood، مهاجم فقط پیامهای SYN ارسال میکند و هیچوقت ACK را نمیفرستد. نتیجه چه میشود؟ سرور شما تعداد زیادی اتصال نیمهکاره ایجاد میکند و این باعث مصرف شدید منابع پردازنده و حافظه میشود.
نوع دیگری از این حملات، Ping of Death است که در آن مهاجم پکتهای ICMP غیرعادی و بیش از حد بزرگ ارسال میکند. که بعضی سیستمعاملهای قدیمی نمیتوانند این پکتهای بیش از حد بزرگ را پردازش کنند و دچار اختلال میشوند.
حمله دیگر Smurf Attack است، که در آن مهاجم از آدرس IP شما استفاده میکند و درخواستهای ICMP Echo را به شبکههای مختلف ارسال میکند. نتیجه این حمله این است که تمام دستگاههای آن شبکه پاسخهای ICMP را به سمت سرور شما ارسال میکنند و باعث اشباع شدن آن میشوند.
حملات لایه اپلیکیشن (Application Layer Attacks)
فرض کنید که شما همه تدابیر امنیتی شبکه را رعایت کردهاید. پهنای باند سرور شما زیاد است و فایروالهایتان هم بهخوبی تنظیم شدهاند. آیا از حملات DDoS در امان هستید؟ متأسفانه نه. حملات اپلیکیشن دقیقاً به همین خاطر طراحی شدهاند. این نوع حملات برخلاف حملات حجممحور و پروتکل، حجم زیادی از داده را ارسال نمیکنند، بلکه سعی میکنند با ارسال درخواستهای پیچیده، سرور را از کار بیندازند.
یکی از رایجترین این حملات، HTTP Flood است. مهاجم هزاران یا میلیونها درخواست HTTP به صفحات وب شما ارسال میکند. از آنجا که این درخواستها ظاهراً واقعی هستند، بسیاری از فایروالها نمیتوانند تفاوتی بین کاربران واقعی و باتها قائل شوند. پردازش یک درخواست GET یا POST در سرور نیاز به منابع پردازشی دارد. حالا اگر که میلیونها درخواست همزمان به سرور شما ارسال شوند چطور میشه اونها رو پردازش کرد؟
حملات دیگری مثل Slowloris هم در این دسته قرار میگیرند. در این حمله، مهاجم با ارسال درخواستهای HTTP ناقص، سرور شما را وادار میکند که اتصال را باز نگه دارد. این کار باعث میشود که ارتباطات واقعی کاربران مجاز به درستی برقرار نشود و سرورتان از دسترس خارج شود.
Cache Busting هم نوع دیگری از این دسته حمله است که در آن مهاجم درخواستهایی را طوری ارسال میکند که سرور نتواند از کش استفاده کند و مجبور شود تمام درخواستها را پردازش کند. این دسته از حملات DDoS میتواند باعث افزایش شدید بار پردازشی روی سرور شما شود.
نحوه شناسایی حمله DDOS
حملات DDoS همیشه به وضوح قابلمشاهده نیستند. بعضی از این حملات به صورت ناگهانی و با ترافیک سنگین شروع میشوند، اما بعضی دیگر آرام و هوشمندانه طراحی شدهاند تا بدون ایجاد اختلال فوری، به مرور منابع سیستم شما را تحلیل ببرند. در این بخش، روشهای شناسایی حملات DDoS را برایتان بررسی خواهیم کرد.
علائم اولیه حملات DDoS
اولین قدم برای شناسایی حملات DDoS توجه به نشانههایی است که از رفتار غیرعادی در شبکه خبر میدهند. یکی از نشانههای حمله، افزایش شدید ترافیک ورودی به سرور شماست. یا که سرور، درخواستهای کاربران واقعی را بهکندی پردازش میکند، یا اگر کاربران شما گزارش میدهند که نمیتوانند به سایت یا اپلیکیشن متصل شوند، ممکن است یکی از نشانههای حمله باشد.
ابزارهای مورد استفاده برای شناسایی حملات DDoS
ابزارهای مختلفی برای شناسایی حملات DDoS وجود دارند که میتوانند به شما کمک کنند تا سریعتر متوجه فعالیتهای مشکوک شوید و قبل از اینکه حمله به اوج خود برسد، اقدام مناسب را انجام دهید.
اولین ابزار Wireshark است که یکی از قدرتمندترین برنامههای آنالیز ترافیک شبکه است. که میتوانید بهراحتی ترافیک مخرب را شناسایی کرده و بفهمید که آیا درخواستهای ورودی الگوی غیرعادی دارند یا نه.
Snort یک سیستم تشخیص نفوذ (IDS) متنباز است که به شما کمک میکند تا ترافیک شبکه را بررسی کنید و در صورت مشاهده نشانههای حمله، هشدار دریافت کنید.
NetFlow و sFlowبه شما امکان میدهد که جریان دادهها در شبکه خود را آنالیز کنید. اگر شما بهطور مرتب دادههای NetFlow را بررسی کنید، میتوانید روندهای غیرعادی در ترافیک شبکه را شناسایی کنید و حملات احتمالی را قبل از شدت گرفتن متوقف کنید.
اگر هم یک سرور لینوکسی دارید، میتوانید از Fail2Ban برای مسدود کردن IPهایی که تعداد زیادی درخواست مشکوک ارسال میکنند، استفاده کنید. این ابزار در ترکیب با سایر روشهای امنیتی، میتواند به شما در کاهش اثرات حمله DDoS کمک کند.
نقش مانیتورینگ شبکه در شناسایی حملات DDoS
اگر شما یک سیستم مانیتورینگ قدرتمند داشته باشید، میتوانید قبل از آنکه حمله DDoS باعث ایجاد اختلال شود، آن را شناسایی کنید. شما باید همیشه میزان ترافیک ورودی به شبکه را تحت نظر داشته باشید. ابزارهایی مثل Zabbix و Nagios میتوانند به شما کمک کنند.
همچنین باید لاگهای سرور مرتبا بررسی کنید تا ببینید آیا الگوهای مشکوک در درخواستهای دریافتی وجود دارد یا نه. برخی حملات DDoS از الگوهای تکراری استفاده میکنند که میتوانند از طریق لاگها شناسایی شوند.
با استفاده از مانیتورینگ، میتوانید تنظیم کنید که هنگام افزایش ناگهانی ترافیک یا استفاده بیشازحد از منابع سرور، هشدار لازم را دریافت کنید.
راهکار جلوگیری از حملات DDoS در سازمانها
حملات DDoS میتوانند خسارتهای جدی به زیرساختهای IT وارد کنند. این حملات نهتنها باعث اختلال در سرویسهای آنلاین شما میشوند، بلکه میتوانند اعتبارتان را هم تحت تأثیر قرار دهد. اگر بهدنبال راهکاری مؤثر برای مقابله با این تهدید هستید، باید از ترکیبی از تکنیکهای امنیتی و زیرساختهای قدرتمند استفاده کنید. در ادامه، به بررسی راهکارهای حیاتی برای جلوگیری از حملههایDDoS در سازمانها میپردازیم.
استفاده از فایروالها و سیستمهای تشخیص حمله
شما باید از فایروالهایی با قابلیت تحلیل ترافیک استفاده کنید که بتوانند درخواستهای مخرب را قبل از ورود به شبکه شما مسدود کنند. برخی از فایروالهای پیشرفته امکان تنظیم قوانین امنیتی خاص برای محدود کردن تعداد درخواستهای ورودی از یک IP را دارند که میتواند از بروز حملات DDoS جلوگیری کند.
همچنین اگر که از یک سیستم IDS استفاده کنید، میتوانید ترافیک ورودی را نظارت کرده و در صورت شناسایی الگوهای غیرعادی، هشدار دریافت کنید. سیستم IPS حتی یک قدم جلوتر میرود و بهطور خودکار ترافیک مخرب را مسدود میکند تا حملات DDoS قبل از رسیدن به مرحله بحرانی متوقف شود.
روشهای توزیع ترافیک برای مقابله با حملات DDoS
شما که میخواهید سازمانتان در برابر حملات DDoS مقاوم باشد، نباید اجازه دهید که یک سرور بهتنهایی هدف این حملات قرار گیرد. یکی از بهترین راهکارها برای کاهش تأثیر حملات، توزیع ترافیک در بین چندین سرور و استفاده از شبکههای تحویل محتوا (CDN) است.
اهمیت استفاده از پهنای باند اختصاصی شرکت ژرفنگر در مقابله با حملات
یکی از فاکتورهای مهم در جلوگیری از حملات DDoS، داشتن پهنای باند اختصاصی و پایدار است. شرکت ژرفنگر یکی از ارائهدهندگان معتبر این خدمات است که میتواند به شما در مقابله با تهدیدات سایبری کمک کند.
اگر شما از پهنای باند محدود استفاده کنید، در برابر حملات DDoS آسیبپذیرتر خواهید بود. اما با استفاده از سرویسهای شرکت ژرفنگر، میتوانید پهنای باند اختصاصی خود را افزایش دهید و از حجم بالای ترافیک مخرب جلوگیری کنید. این شرکت از تکنولوژیهای پیشرفتهای برای مدیریت و فیلتر کردن ترافیک مخرب استفاده میکند که میتواند حملات را در همان مراحل اولیه متوقف کند.
جمعبندی
حالا میدانید که حملات DDoS یک تهدید واقعی هستند و میتوانند به زیرساختهای شما آسیب جدی وارد کنند. اما اگر از راهکارهای درستی استفاده کنید، میتوانید از این حملات جان سالم به در ببرید و حتی جلوی وقوع آنها را بگیرید.
شما نباید اجازه دهید که مهاجمان سایبری بهسادگی سرویسهای شما را از کار بیندازند. هر لحظه ممکن است حملهای اتفاق بیفتد و شما باید برای آن آماده باشید. با انتخاب راهکارهای درست و استفاده از خدمات تخصصی نورونتا از ژرفنگر، میتوانید شبکه خود را در برابر تهدیدات بیرونی ایمن نگه دارید و از پایداری سرویسهای خود اطمینان حاصل کنید.